Bezoek healer & Apo Island

14 februari

Hop hop chop chop op de scooter en de andere helft van het eiland verkennen, leuk. We rijden op een binnendoor we richting San Antonio. Siquijor staat bekend om zijn medicijnmannen en healers en heeft ook wel de naam heksen eiland, al merk je hier helemaal niks van. Het is ook meer van vroeger maar je kunt ze nog steeds bezoeken. Dat gaan we ook doen en gaan opzoek. Bij aankomst in het dorpje vragen we waar we een healer kunnen vinden, een oud vrouwtje bij een stalletje zegt ons met een jong jochie mee te gaan en zal ons naar ds healer brengen. Daar zijn we dan bij healer Vincent een oude man zonder tanden van 74 jaar oud. Ik vertel hem dat ik van mijn verkoudheid af wil en hij geeft me een kruiden plant en dat moet ik voor mijn neus houden, het ruikt naar menthol. Dan gaat hij achter me staan en fluistert wat achter me en in in mijn oor. Iets wat ik niet versta. Dan blaast hij naar mijn keel en onder mijn hemdjeop mijn rug. Later krijg ik een wolle deken omgeslagen en wordt er achter mij onder de deken een vuurtje opgestookt. De rook zie opstijgen, apart allemaal. Als laatste krijg ik een hete voor mij gemaakte kruidenthee die ik moet opdrinken. Ik ben benieuwd of ik me snel fitter ga voelen. Jury geeft aan dat hij een wat rommelige buik heeft en krijgt bijna het zelfde ritueel, alleen geen thee. We worden vriendelijk gedag gezegd en we gaan weer verder. Een aparte ervaring rijker. Waar we rijden komen erg weinig toeristen we komen er onderweg geen tegen. De Filipino's zwaaien en roepen ons gedag als we langzaam door de kleine dorpjes rijden. Kindjes doen handje klap met ons terwijl we ze langzaam passeren. Hier zie je duidelijk verschil met als je over de hoofdweg rijdt. De huizen of zeg soms maar hutjes waarin de Filipio's hier wonen zijn krakkemikkig en armoedig, maar ze lachen en zijn vrolijk, zitten gezellig met elkaar voor hun huisjes of zijn aan het werk op het land. De mensen zijn zo vriendelijk, helpen je graag en doordat ze geschoold worden in het Engels is de communicatie een verademing vergeleken met andere Aziatische landen. We rijden langs prachtige rijstvelden en zien even later een bord met daarop een waterval met grot. We besluiten te gaan kijken. Je kan het niet eens een weg noemen waarover we reden het was een spoor van andere scooters waar we inreden. We parkeerde de scooter en er liep een jongen met ons mee en begonnen aan de afdaling. Poeh ze hadden zelf een soort van trap gemaakt met her en der wat keien en de leuningen waren van bamboestokken. Het ging stijl naar beneden en je moest goed kijken waar je je voeten neerzette anders glij je zo naar beneden. Het was een aardige afdaling eer we bij de kleine waterval aankwamen. Wauw wat een mooi helder groen water. Deze waterval hebben ze de Kawasan falls genoemden is eind 2015 door een local ontdekt. Er komen weinig toeristen omdat de meeste de gangbare weg aanhouden. Heel bijzonder dit. Ook hier hadden ze van bamboe een platvorm gemaakt waar je je als een ware Tarzan of Jane in het water kan laten slingeren. We waren met z'n vijven, een Deen een Noor en een Fransman, wat een bofkonten waren wij dat we dit hebben mogen zien. Je kon ook hier onder de waterval door zwemmen en daarachter was een kleine grot met aan het plafond druipstenen. Na hier een uurtje te hebben mogen genieten zijn begonnen we aan de terugweg, klimmen en klauteren en af en toe even stoppen om weer op adem te komen, het was echt vermoeiend en warm. Vanmorgen was het zwaar bewolkt maar aan het einde van de ochtend trok het open en voelde we de zon branden. De tijd was weer veels te snel gegaan (time flies when you're having fun) en onze magen knorde, eerst in het volgende dorpje maar even een broodje scoren en dan door naar Salagdoong beach en daar gaan we wel lunchen. Daar aangekomen hebben we bami met loempiaatjes gegeten maar omdat we niet alles opkregen hebben we onze borden op de grond gezet voor een zielige magere hond die vlak bij onze tafel zat. Anders verdwijnt het toch maar in de prullenbak. 

We hebben nog heerlijk even gezwommen en natuurlijk hadden we weer gezelschap van een hond, hoe kan het ook anders. Smile. Deze kwam tussen ons inzitten op de handoek hahaha en gaf ons beide een liefkozende lik. Zo lief! Het was alweer half 5 dus we besloten terug te rijden, we moesten immers nog een aardig stuk rijden en wilde voor het donker terug zijn. Onderweg kwam er een dreigende donkere lucht aan, oeps ik hoop dat we droog aankomen. Gelukkig is het niet gaan regenen en zijn we droog overgekomen. Het is Valentijnsdag vandaag en daar zijn ze hier op de Filipijnen vol van, overal hangen slingers en ballonnen in de vorm van hartjes en er staan rode rozen met een kaartje eraan op de tafels. Grappig dat verwacht je totaal niet. We eten een hapje en rijden terug. Morgen vroeg op dus lekker slapen nu.

15 februari Apo Island

Huh wat hoor ik toch voor muziek, o' het is wekker. Het is 6 uur en tijd om op te staan. Vandaag hebben we een snorkel trip naar Apo Island wat op een uur varen hier vandaan ligt. We meldde ons in beach resort Coco Grove waar we met 66 andere toeristen in kleine busjes naar de boot vervoerd worden. Wat een grote groep. Als gauw blijkt dat er een heleboel toeristen blijven overnachten op het eiland en er is een groep die gaat duiken dus de snorkel groep valt mee qua grootte. We zitten op een luxe boot en bij aankomst stappen we in drie groepen over in een motorboot dis ons op het strand afzet. Per groepjes van vier krijgen we een buddy aangewezen die met ons gaan snorkelen, deze heeft een touw om zijn middel met daaraan een reddingsband, dus als je moe bent kun je even hangen. Wat een mooi koraal, gekleurde vissen groot en klein, prachtige blauwe zeesterren, zeekomkommers en natuurlijk waar we voor gekomen zijn schildpadden. Onze buddy wijst ons op een schildpad, wauw wat is hij groot en we kunnen hem bijna aanraken. Met onze onderwatercamera maken we foto's en filmen we hoe hij zijn eten van de bodem hapt. Al snel zien we de volgende schildpad, dit is een waar onderwaterfeestje! Na langer dan een uur gesnorkeld te hebben lopen we over het strand door een klif van de grote rots en wat we dzar zagen, wauwie. Een wit strand met wuivende palmbomen met op de achtergrond een turquoise blauwe zee. Hier werd de luch geserveerd. Het smaakte ons prima en zaten gezellig met wat Nederlanders en Engelsen te praten. Na de lunch hadden we nog een uurtje voor ons zelf en pakte onze stoel op en gingen bij het water zitten. Ech genieten dit. Onze tweede snorkelen trip was vanaf de boot en onze buddy ging ons voor. Hij nam onze camera en maakte foto's van ons samen met schildpadden. Wat een ervaring als er ineens zo'n beest onder je door zwemt. Om 3 uur vertrok de boot weer en nu deden we er langer over dan op de heenweg omdat we mega grote golven hadden op zee. Wij hadden onze bandjes al weer omgedaan maar voelde ons toch iets weeïg. Er waren aardig wat mensen misselijk door de golven die hard tegen de boot sloegen. We doezelde af en toe weg net als vele anderen, we waren zo rozig geworden. De eigenaar van ons verblijf had voor vanavond een restaurant gereserveerd waar we een mooie zonsondergang konden bekijken. We reden vanaf het resort waar onze scooter stond meteen door naar U Story zoals het restaurant heet. Geweldig wat een mooie tent, deze zou op Ibiza zeker niet misstaan. Overal bamboe, hangmatten, schommels en andere mooie en gezellige zitjes. We kozen een zitje uit om de zonsondergang te zien en bestelde een mojito en een smoothie. Vlak bij ons stond een groot buddha hoofd met witte parapluutjes die over de zee uitkeek. Daarnaast liep een trap naar beneden die in de zee uitkomt. Het was iets bewolkt maar konden goed zien hoe de zon achter het in de verte liggende eiland zakte. Het was inmiddels donker toen we ons drankje ophadden en liepen naar onze tafel voor het eten, overal brandde fakkels. Wat een mooie plek om te dineren. De borden waren mooi opgemaakt en het eten met liefde bereidt, yummie. Dit is voor de Filipijnen echt een luxe tent voor weinig geld. 

Terug in onze bungalow hebben we lekker gedoucht en voelde we ons weer fris. Onze ruggen en benen zijn aardig verbrand ondanks het insmeren. We zijn gesloopt van deze geweldige dag. Morgen gaan we alweer weg van het super leuke Siquijor, wat hebben we hier genoten en zijn de komende twee dagen aan het reizen om in het paradijselijke Palawan te komen.