Goodbye Fhilippines

1 maart

We hebben alles gedaan en gezien wat we wilde hier op Coron en blijven vandaag lekker lui bij het zwembad. We zeggen tegen elkaar dat we erg benieuwd zijn naar de foto's die op de usb stick staan en die van de onderwatercamera. Het is verschrikkelijk warm vandaag de zon brand op onze huid en we drinken in het zwembad een verse mango smoothie en proosten dat we vandaag 19 jaar samen zijn. Wat vliegt de tijd en wat hebben we al veel avonturen beleeft saampjes, dat er nog maar vele mogen volgen. We beseffen ons langzaam dat we morgenavond alweer naar huis gaan en dat onze fantastische reis door de Filipijnen er bijna opzit. Begin van de middag rijden we naar het piepkleine restaurantje waar we gisteravond gegeten hebben. We hadden geen zin om in het hotel te eten of naar de stad te rijden. In La Voyage zoals het restaurantje heet is een soort van huiskamer idee gecreëerd. Beneden zijn 4 tafeltjes en boven op het terras staan ook 4 tafeltjes. Er hangt witte vitrage voor de ramen en de muren zijn leuk beschilderd en er hangen tekst bordjes aan. Het plafond dat van golfplaten is, is ook beschilderd. We bestellen allebei een yochert met vers fruit en havermout. Ook bestel ik weer een smoothie, dit keer met banaan, mango en blue berrie. In de smoothie zit een dun bamboe stokje die fungeert als rietje. Dit hebben we al eerder gehad deze reis. Het is even wennen maar ik vindt het een prima alternatief, dit is ingevoerd omdat de regering van het plastic af wil. Je krijgt ook bijna nergens een plastic zakje maar een papierenzak. Je ziet op de Filipijnen ook weinig tot geen zwerfvuil, daar kunnen omringende landen een voorbeeld aannemen. Na de lunch rijden we terug naar het hotel en plof ik weer neer op mijn bedje. Jury is even op bed gaan liggen aangezien die sinds de expeditie af en toe een wat rommelig buik heeft. Om half 6 zijn we naar restaurant La Sirenetta gereden waar we van de week niet terecht konden omdat het vol zat. Dit restaurant ligt in zee en bereik je lopend via een lange gammele steiger. We hebben een tafeltje met mooi uitzicht op de zon die langzaam onder gaat. Een mooie lokatie voor een laatste dinner. We kijken naar bootjes komen terug varen van een dagtrip. Helaas waren de hoofdgerechten niet lekker maar gelukkig waren onze buikjes redelijk gevuld van de voorafje's die wel smaakte. We haalde in de supermarkt nog een frisje en wat water voor vanavond en rijden dan terug want we moeten de motor terugbrengen. Straks onze backpacks weer inpakken voor de terugreis.

2 maart

Om half 10 na het ontbijt werden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht waar onze korte vlucht met Sky Jet Airlines om 12.40 uur naar Manila vertrekt. We komen even over tienen aan op het vliegveld wat bestaat uit een langwerpige hal, meer is het niet. Haha geweldig weer dit. We kijken op de start en landingsbaan wat nog geen 10 meter van ons af is en de karren met tassen en koffers staan buiten te wachten tot ze ingeladen kunnen worden. Er kunnen niet meer dan 3 vliegtuigen naast elkaar staan, het doet me denken aan het kleine vliegveld in Myanmar vorig jaar, alleen hier is het iets drukker. Terwijl we wachten stappen er toeristen uit een net geland propeller vliegtuig met gele paraplu's, stel je voor dat je bruin wordt. We lachen erom. Stefan en Inge hebben een vlucht later maar omdat wij een uur vertraging hebben zien we ze nog net even. Jury pakt een paraplu aan die hem aangeboden wordt en loopt hiermee naar het vliegtuig, hahaha. Het is een vrij klein vliegtuig maar gelukkig zonder propellers. We zitten op de eerste rij zodat we beenruimte hebben. Wat een oude kist verschrikkelijk, zolang we maar in Manila aankomen hahaha. We stijgen op en vliegen over Coron en de omliggende eilandjes omringd met prachtig turquoise water. WAUW wat een uitzicht, en pak mijn telefoon om foto's te maken. Na 45 minuten raakten de wielen met een hard klap de landingsbaan en zijn we in Manila de hoofdstad van de Filipijnen. We hebben snel onze backpacks en lopen naar buiten en stappen in een taxi naar het hotel wat ik voor die paar uurtjes geboekt heb. De chauffeur spreekt geen Engels en we merkten dat hij niet wist waar we heen moesten. Hij rijdt met een slakkengang en ik zie hem rondkijken. Lichtelijk geïrriteerd open ik mijn Google Maps en wijs hem de weg. Hij is de chauffeur toch?? Het is mega druk op de weg en iedereen rijdt kris kras door elkaar heen en we rijden stapvoets. We stoppen langs de kant van de weg en ik vraag een local of hij Engels spreekt en de chauffeur kan vertellen waar we heen moeten. Uiteindelijk hebben we met de chauffeur 110 php (€1.80,) afgerekend en zijn geïrriteerd de taxi uitgestapt. We lopen wel. We hezen onze backpacks op en zetten Google Maps op lopen want Jury zei volgens mij ligt het hotel aan de overkant van de weg. Via een loopbrug liepen we in de drukkende hitte de drukke weg over en na 10 minuten waren we bij het hotel. Het was inmiddels al half uurtje 3 en we moesten nog eten. Jury had een Mc Donald gezien dus na onze spullen op de kamer gedropt te hebben zijn we daar heen gelopen. Dat smaakte even goed zeg. We lopen nog wat rond door de straten en de mensen zwaaien naar ons, ook hier in de stad zijn ze vreselijk vriendelijk. De randweg om Manila heen is vreselijk druk en chaotisch, het stinkt er vreselijk. Er rijden een hoop riksja's en jeepney's de één nog ouder dan de ander. We haalde onderweg 2 flesjes wat voor €0,29 zo goedkoop hadden we ze nog niet gehad. We hadden nog 2 uur de tijd om in het hotel een beetje te relaxen voor we weer richting het vliegveld moesten. We wisselde onze korte broek voor een lange en namen een taxi naar het vliegveld. Daar zagen we Fabiano en Lisa weer die dezelfde vlucht hebben. Niels en Lizze hebben een vlucht eerder dus die zien we straks in Hong Kong, waarna we gezamenlijk terug vliegen naar Amsterdam. En dan zit ons avontuur in de Filipijnen er alweer op. Een waar feestje in een wat ons betreft pareltje in zuid-Oost Azië.
De Filipijnen is in vergelijking met de omringende Aziatische landen duur maar voor westerse begrippen nog steeds goedkoop. Het eten is niet erg bijzonder maar er is genoeg keus qua westerse gerechten. Verder is het een FANTASTIES land waar zoveel moois te zien is!! en de Filippino's zijn zo verschrikkelijk aardig, behulpzaam en oprecht. Dit is een land waar ik in ieder geval in de toekomst nog eens naar terug zal keren, want de Filipijnen heeft écht mijn hart gestolen!