Pisa, Lucca en Cinque Terre
Blijf op de hoogte en volg Debbie en Jury
16 September 2017 | Italië, La Spezia
Vrijdag 15 september
Half 10 reden we van het resort af opweg naar de scheve toren van..... Pisa. Eerst zijn we door de havenstad Livorno gereden aangezien we daar toch zo goed als langs kwamen. Na wat rondgereden te hebben stelden we de stom stom in naar Pisa. Dit was niet zo lang rijden. Om 12 uur reden we al file rijdend Pisa binnen. We parkkerde de auto aan de randweg en wilde net een kaartje bij de pakeerautomaat halen toen we een zwerver zagen zittten en verderop glas van een ingeslagen autoraam liggen. Hmm moeten we hier wel blijven staan met alle bagage achterin. Straks komen we terug en dan zal je zien dat ons raam ook ingeslagen is. Niet dat die zwerver dat nou gedaan heeft, maar toch. We stonden ook als één van de weinige buitenlandse auto's tussen alleen maar Italianen geparkeerd. Het voelde niet goed dus reden we toch maar naar een bewaakt parkeerterrein. Even verderop vonden we deze en parkeerde de auto. Het was mooi weer dus we liepen lekker in korte broek. Binnen 5 minuten liepen we door de poort waar de toren staat. Voor je daar doorheen loopt kom je lang allemaal kraampjes die allerlei prullaria verkopen. Hoezo toeristisch. De Chinezen zijn er gek op die als kuddedieren het rode wapperende vlaggetje volgen, follow your guide. Vreselijk. Ik had gehoord dat de toren tegenviel en klein was. Wij vonden het nog wel meevallen en leuk om gezien te hebben. We liepen door en maakte net als iedere andere toerist dezelfde foto, door net te doen of je de toren tegenhoudt. Leuk voor in het plakboek. O' nee een digitaal boek is het tegenwoordig :-)
Na nog wat rond gewandeld te hebben en nog wat foto's gemaakt te hebben zijn we teruggelopen naar de auto. We liepen langs een paar negers die Prada en Gucci tassen en zonnebrillen verkopen, tenminste dat proberen ze. Want volgens mij zijn er weinig mensen die dat kopen. En jawel ik loop langs en lady do you want to buy sunglasses, dit terwijl ik er één op heb pfff. Dus ik wijs naar mijn bril en lopen door. Moeimakers zijn het.
Op naar Lucca wat op een half uurtje rijden van Pisa ligt. Door een omhoog lopende slingerweg en wat korte tunnels die in elkaar overlopen komen we in Lucca aan. Hier de auto meteen in een parkeergarage gezet. Toch voor de zekerheid maar een paraplu en een vestje mee. Het was inmiddels best bewolkt en voor mijn gevoel was het ook wat frisser geworden. We liepen de parkeergarage uit en het begon al te spetteren. Hè bah, volgens de weer app zou het vanavond pas gaan regenen. Eerst maar ergens wat eten want het was alweer twee uur geweest en omdat we vanmorgen vroeg ontbeten hadden lusten we wel wat. Buiten op een terras onder een parasol een salade gegeten. Zo dat zit erin en het is droog dus we kunnen weer. We zetten onze wandeling voort door de leuke straatjes van Lucca. Lucca heeft zoals vele andere plaatsen die we bezocht hebben veel kerken en mooie pleinen. De architectuur is prachtig om te zien en hoe elk detail er in verwerkt is. De leuke gekleurde huizen die in elkaar overlopen. Het is half 5 en hebben het wel gezien. Op weg naar de auto halen we nog een Italiaans ijsje, hmm.
Jury heeft vanmorgen gereden en nu rijdt ik. Zodra we Lucca uitreden wat even duurde want het was druk en we zaten in de spits, draaide we de snelweg op. We kozen dit maal voor de tolweg omdat we dan een uur eerder in La Spezia zouden aankomen. Hier hebben we een b&b geboekt voor de komende 2 nachten. Dit ligt redelijk dichtbij Cinque Terre wat we zaterdag willen bekijken. Ik had weer mazzel want het begon weer te gieten onderweg. De temperatuur zakte ook langzaam af naar 15 gr. dat was 10 gr. verschil met vanmiddag. Op de snelweg reedt het allemaal door totdat we de afslag namen, daar begon de drukte. Het regent nog steeds en het verkeer reedt kris kras door elkaar heen. Wat een idioten zijn het toch. Ze gunnen je het licht in je ogen niet. De stomstom stuurde ons een weg de berg op. Best stijl en smal, we zijn er bijna. Aangekomen bij de b&b stond de eigenaar al op ons te wachten. Jury parkeerde de auto en terwijl ik achter hem aanliep langs een huis een vrij steile stenen trap naar boven dacht ik, wat is dit voor een zooitje hier. Gelukkig deed hij een stalen poort open en zag ik meteen dat het goed was. Een mooie patio met buiten douche en ligbedden een nette nieuwe keuken, hetzelfde als de badkamer en de kleine slaapkamer. Het had niet voor niks een 9,3 op booking.com, maar toch moet je het altijd maar afwachten. Jury kwam boven en dacht hetzelfde toen hij de trappen opliep, en was ook opgelucht dat hij de kamer in liep. Nadat we de spullen uit de auto gehaald hadden en er was geen lift dus Jury liep met 2 veel te zware koffers de trappen op naar boven, hebben we wat warms aangedaan want het was nu 14 gr. brrr, zijn we op aanraden van de eigenaar naar een restaurant in de buurt gereden. Dit ligt boven op de berg wat een mooi uitzicht biedt. Wat een lichtjes. Overdag zal het wel veel mooier zjjn omdat je dan zo het dal en de haven in kijkt. Helaas was de temperatuur er niet na om buiten te zitten. We liepen naar binnen en werden vriendelijk gedag gezegd door de pizza bakker die druk bezig was pizza's te maken. Er werdt ons een tafeltje gewezen en gingen zitten. Het was een restaurant waar de tijd had stilgestaan, stoelen met bewerkte bloemen in de rugleuning en op de zitting, grote ronde tafels met een grote ronde zware voet. Echt uit oma's tijd. We bestelde ons eten en keken toe hoe de pizza bakker bezig was zijn pizza's en andere gerechten te maken die oven in gingen. Jury kreeg al snel zijn bestelde pizza ik moest nog even op mijn pasta wachten. Vreemd dat je in het buitenland bijna nooit tegelijk je eten krijgt. Even later kwam ook mijn eten. Jury maakte een gebaar naar de pizza bakker dat het hem smaakte, deze gaf hem een grote glimlach. De pizza bakker was met iets bezig en wij waren benieuwd wat het was, het was iets met beslag en geen deeg. Na 5 minuten in de oven en meerdere keren draaien was het klaar. Het leek op een soort pannenkoekje. De serveerster kwam na ons toe en kregen een bord met 2 van die punten erop. Hier voor jullie om te proberen. Nou wat attent. De pizza bakker had natuurlijk gezien dat we het erover gehad hadden. En wij bedankten hem. Het was erg lekker, ik weet alleen niet meer hoe het heet. Ik had nog willen vragen het op te schrijven maar daar heb ik niet meer aan gedacht. Na het toetje zijn we teruggereden naar de b&b.
Jury ligt al bijn te slapen en ik ga nog even aan mijn verslag en dan ook zo slapen. We hebben een lange dag gehad, 220 km gereden en 13 km gelopen.
Zaterdag 16 september
Vandaag gaan we Chinque Terre. Dit zijn 5 idyllische berg dorpjes aan de bloemenrivera gebouwd tegen rotsen aan de zee. Je kan van dorpje naar dorpje hoppen, te voet, per trein of met de boot. Op aanraden van de eigenaar van de b&b hebben we de auto op een parkeerplaats gezet en zijn we per trein naar Cinque Terre gegaan. Omdat de voorspellingen wisselvallig zouden zijn hebben we ook maar niet voor de boot gekozen. We kochten na even in de rij gestaan te hebben een treinkaartje voor €16, p.p. vrij prijzig maar je kan dan de hele dag gebruik maken van de trein om dorp te hoppen. We raakte aan de praat met een Canadees die met zijn vrouw met een groepsreis door Italië trok. Na 2 haltes zijn we bij het tweede dorpje Manrola uitgestapt, het eerste dorpje hebben we overgeslagen omdat deze veel op de eerste lijkt. Eenmaal uit de trein was er weer een koekblik toeristen opengetrokken, jeetje wat is het weer druk. Dit hadden we eigenlijk al verwacht maar het was in het begin even een weg door de omhooggehouden vlaggetjes vinden en weg uit de drukte. Al snel liepen we een stukje omhoog en daar was het wat rustiger. Wow wat een uitzicht de diepte in vanaf de berg de zee in en wat een leuke gekleurde huisjes tegen de berg aan. De wolken verdwenen en de zon brak door, het was in één keer warm. Liepen we dan met een lange broek, trui en jas aan, omdat het vanmorgen 17 gr. was en de voorspelling dus niet zo te best was. Tja Piet zat er naast, hahaha. Al snel deden we onze jas en trui uit. Beter! We haalde een flesjes water want die hadden we wel nodig. Helaas konden we niet naar de volgende dorpjes lopen omdat het gisteren en donderdag behoorlijk geregend had. Het was 4 maanden droog geweest dus was het nu te gevaarlijk om te wandelen. Jammer maar dan pakken we de trein om bij de andere dorpjes te komen.
Zo gezegd zo gedaan, op naar de trein en het volgende dorpje. Het derde dorpje waar we uitstapten was Corniglia waar we eerst een lange weg volgende en daarna ik weet niet hoe een eind via een trap slingerend omhoog moesten. Pfff er kwam geen eind aan, de zon brandde het zweet liep over mijn rug, m'n tong hing op mijn knieën en mijn hart ging flink tekeer. Dit was leuk toch? Jury had er wat minder last van want hij is immers sportman ; -) Toen we boven waren zijn we even gaan zitten om op adem te komen en zijn na een paar minuten weer doorgelopen. We haalde weer een watertje en een banaan ivm onze net verbrandde calorieën. We liepen langs een klein barretje en hier hadden ze smootie's, lekker. Met onze smootie in de hand liepen we verder. Hier kon je via een klif naar beneden kijken, leuk maar het stelde in onze ogen niet zoveel voor, behalve de gezellige straatjes met kleine winkeltjes waar we doorheen liepen. Op naar dorpje 4, Vernazza. Via de steile smalle hoofdweg waaraan allemaal souvenirwinkels en restaurantjes zitten liepen we recht op een klein strandje af waar kleine bootjes aan boeien in de zee lagen en waaromheen restaurants zaten. Het zag er gezellig uit en moesten nog lunchen. We zagen een leuk restaurant en om daar te komen moesten we weer omhoog via een steile stenen trap. Eenmaal boven vroegen we of de lege tafels vrij waren maar alles bleek gereserveerd. Dat wordt niet boven met uitzicht lunchen. We liepen de trap weer af en beneden zagen we een ander restaurant die 2 lege tafels had. Ja hier konden we zitten. Een fles water, bruchettas en lasagne besteld. Hier keken we ook uit over een stukje zee, een mooie rots partij en het dorpje met een mooie kleine kerk. Na de lunch zijn we op de rotsen geklommen en hebben daar even mensen gekeken in de zon gezeten en wat selfy's gemaakt.
Het was even na drieën dus tijd om naar dorpje 5 tevens de laatste te gaan. Deze treinrit duurde wat langer dan de rest, ongeveer 10 minuten. Als we hadden gelopen dan hadden we deze sowieso per boot of trein gedaan omdat deze klim echt voor getrainde mensen is. We stapte uit bij Monterosso al Mare en dit is een dorpje wat een redelijk breed kiezelstrand heeft. We liepen hier over de boulevard en kwamen de Canadees weer tegen, voor de 3e keer vandaag. Weer even een gezellig praatje gemaakt voor we doorliepen om op een terras aan het strand wat te drinken. Na de wifi code gevraagd te hebben en ik bezig was mijn snaps te versturen las ik in mijn whats app een bericht van mijn nicht dat mijn tante plotseling overleden is. Ik kreeg er kippenvel van. Vrijdag is de begravenis dus we zorgen in ieder geval dat we donderdagavond thuis zijn.
Het werdt alweer wat frisser omdat het al einde van de middag was. Op weg naar de trein haalde we nog een lekker Italiaans schepijsje. De trein kwam er snel aan en stapte in. Ik vond dat er weinig toeristen in de trein stapte en vroeg aan een andere passagier of de trein naar La Spezia ging, en dat ging die. De trein ging met een beste vaart langs de volgende stop. We bleken in de rechtstreekse trein te zitten en maakte niet alle stops. Dat is mooi. Binnen 12 minuten waren we op het station waar we eruit moesten. Liepen naar de auto en reden naar de b&b om onze tas te droppen. We hadden een massage geboekt en daar gingen we heen. De eigenaresse deed massages bij haar thuis en dat was 5 minuten rijden. Ze stond buiten op ons te wachten, een spontane vrouw van onze leeftijd, die wel goed Engels spreekt. Ik zei tegen Jury dat hij eerst kon gaan zodat ik een uur de tijd had om mijn verslag te schrijven. Ze had een zoontje van een jaar of 6 en was aan het spelen. Na een uur was ik aan de beurt. Er stond een grote verwarmde massage tafel en ik vertelde haar dat ik behoorlijke last van mijn schouder had. Ze begon en algauw had ze me op de juiste plek te pakken. Auw. Ik heb veel massages gehad maar zij staat echt op nummer 1. Wat kon deze vrouw fantastisch masseren. Het was niet lekker omdat het niet ontspannend was maar daar ging het niet om. Deze vrouw had mijn pijn een stuk verlicht. Na een uur was ook ik klaar en we rekende €70, voor z'n tweetjes af. Geen geld. Ik zei tegen haar toen we weg gingen, volgende maand kom ik weer terug :-)
We reden door naar een pizzaria die erg goed bekend staat en we hadden mazzel er was nog een tafel voor twee. De zaak was afgeladen en voor de afhaal stond de rij buiten. Dat is meestal een goed teken. We bestelde allebei een pizza en een grote fles water om de afvalstoffen van dd massage af te drijven. We zaten overdekt buiten maar het was behoorlijk koud en zaten net als de meeste mensen die buiten zaten met onze jas aan. Na 40 minuten hadden we nog geen pizza en het was nog steeds druk. Ik ging met een uur maar eens vragen hoe het met de pizza's zat. Ik zag dat er binnen een tafel vrij was en vroeg of we daar konden zitten, dat was geen probleem. We waren allebei door en door koud. Als me dit in Nederland zou overkomen zouden we opgestapt zijn, maar het was 22.30 uur en waar moet je nog wat eten en we hadden echt trek. Niet raar ook om zo'n klok. Gelukkig kwamen de pizza's en konden we eindelijk eten. Ze waren lekker maar niet waard om ruim een uur o op te wachten. De rekening viel daarin tegen reuze mee en hoefde maar €13,50 af te rekenen. Alles klopte, dus betaalt en met gillende sirenes de tent uit. Het is over twaalven en we gaan lekker slapen morgen gaat de wekker weer vroeg.
Ciao
Half 10 reden we van het resort af opweg naar de scheve toren van..... Pisa. Eerst zijn we door de havenstad Livorno gereden aangezien we daar toch zo goed als langs kwamen. Na wat rondgereden te hebben stelden we de stom stom in naar Pisa. Dit was niet zo lang rijden. Om 12 uur reden we al file rijdend Pisa binnen. We parkkerde de auto aan de randweg en wilde net een kaartje bij de pakeerautomaat halen toen we een zwerver zagen zittten en verderop glas van een ingeslagen autoraam liggen. Hmm moeten we hier wel blijven staan met alle bagage achterin. Straks komen we terug en dan zal je zien dat ons raam ook ingeslagen is. Niet dat die zwerver dat nou gedaan heeft, maar toch. We stonden ook als één van de weinige buitenlandse auto's tussen alleen maar Italianen geparkeerd. Het voelde niet goed dus reden we toch maar naar een bewaakt parkeerterrein. Even verderop vonden we deze en parkeerde de auto. Het was mooi weer dus we liepen lekker in korte broek. Binnen 5 minuten liepen we door de poort waar de toren staat. Voor je daar doorheen loopt kom je lang allemaal kraampjes die allerlei prullaria verkopen. Hoezo toeristisch. De Chinezen zijn er gek op die als kuddedieren het rode wapperende vlaggetje volgen, follow your guide. Vreselijk. Ik had gehoord dat de toren tegenviel en klein was. Wij vonden het nog wel meevallen en leuk om gezien te hebben. We liepen door en maakte net als iedere andere toerist dezelfde foto, door net te doen of je de toren tegenhoudt. Leuk voor in het plakboek. O' nee een digitaal boek is het tegenwoordig :-)
Na nog wat rond gewandeld te hebben en nog wat foto's gemaakt te hebben zijn we teruggelopen naar de auto. We liepen langs een paar negers die Prada en Gucci tassen en zonnebrillen verkopen, tenminste dat proberen ze. Want volgens mij zijn er weinig mensen die dat kopen. En jawel ik loop langs en lady do you want to buy sunglasses, dit terwijl ik er één op heb pfff. Dus ik wijs naar mijn bril en lopen door. Moeimakers zijn het.
Op naar Lucca wat op een half uurtje rijden van Pisa ligt. Door een omhoog lopende slingerweg en wat korte tunnels die in elkaar overlopen komen we in Lucca aan. Hier de auto meteen in een parkeergarage gezet. Toch voor de zekerheid maar een paraplu en een vestje mee. Het was inmiddels best bewolkt en voor mijn gevoel was het ook wat frisser geworden. We liepen de parkeergarage uit en het begon al te spetteren. Hè bah, volgens de weer app zou het vanavond pas gaan regenen. Eerst maar ergens wat eten want het was alweer twee uur geweest en omdat we vanmorgen vroeg ontbeten hadden lusten we wel wat. Buiten op een terras onder een parasol een salade gegeten. Zo dat zit erin en het is droog dus we kunnen weer. We zetten onze wandeling voort door de leuke straatjes van Lucca. Lucca heeft zoals vele andere plaatsen die we bezocht hebben veel kerken en mooie pleinen. De architectuur is prachtig om te zien en hoe elk detail er in verwerkt is. De leuke gekleurde huizen die in elkaar overlopen. Het is half 5 en hebben het wel gezien. Op weg naar de auto halen we nog een Italiaans ijsje, hmm.
Jury heeft vanmorgen gereden en nu rijdt ik. Zodra we Lucca uitreden wat even duurde want het was druk en we zaten in de spits, draaide we de snelweg op. We kozen dit maal voor de tolweg omdat we dan een uur eerder in La Spezia zouden aankomen. Hier hebben we een b&b geboekt voor de komende 2 nachten. Dit ligt redelijk dichtbij Cinque Terre wat we zaterdag willen bekijken. Ik had weer mazzel want het begon weer te gieten onderweg. De temperatuur zakte ook langzaam af naar 15 gr. dat was 10 gr. verschil met vanmiddag. Op de snelweg reedt het allemaal door totdat we de afslag namen, daar begon de drukte. Het regent nog steeds en het verkeer reedt kris kras door elkaar heen. Wat een idioten zijn het toch. Ze gunnen je het licht in je ogen niet. De stomstom stuurde ons een weg de berg op. Best stijl en smal, we zijn er bijna. Aangekomen bij de b&b stond de eigenaar al op ons te wachten. Jury parkeerde de auto en terwijl ik achter hem aanliep langs een huis een vrij steile stenen trap naar boven dacht ik, wat is dit voor een zooitje hier. Gelukkig deed hij een stalen poort open en zag ik meteen dat het goed was. Een mooie patio met buiten douche en ligbedden een nette nieuwe keuken, hetzelfde als de badkamer en de kleine slaapkamer. Het had niet voor niks een 9,3 op booking.com, maar toch moet je het altijd maar afwachten. Jury kwam boven en dacht hetzelfde toen hij de trappen opliep, en was ook opgelucht dat hij de kamer in liep. Nadat we de spullen uit de auto gehaald hadden en er was geen lift dus Jury liep met 2 veel te zware koffers de trappen op naar boven, hebben we wat warms aangedaan want het was nu 14 gr. brrr, zijn we op aanraden van de eigenaar naar een restaurant in de buurt gereden. Dit ligt boven op de berg wat een mooi uitzicht biedt. Wat een lichtjes. Overdag zal het wel veel mooier zjjn omdat je dan zo het dal en de haven in kijkt. Helaas was de temperatuur er niet na om buiten te zitten. We liepen naar binnen en werden vriendelijk gedag gezegd door de pizza bakker die druk bezig was pizza's te maken. Er werdt ons een tafeltje gewezen en gingen zitten. Het was een restaurant waar de tijd had stilgestaan, stoelen met bewerkte bloemen in de rugleuning en op de zitting, grote ronde tafels met een grote ronde zware voet. Echt uit oma's tijd. We bestelde ons eten en keken toe hoe de pizza bakker bezig was zijn pizza's en andere gerechten te maken die oven in gingen. Jury kreeg al snel zijn bestelde pizza ik moest nog even op mijn pasta wachten. Vreemd dat je in het buitenland bijna nooit tegelijk je eten krijgt. Even later kwam ook mijn eten. Jury maakte een gebaar naar de pizza bakker dat het hem smaakte, deze gaf hem een grote glimlach. De pizza bakker was met iets bezig en wij waren benieuwd wat het was, het was iets met beslag en geen deeg. Na 5 minuten in de oven en meerdere keren draaien was het klaar. Het leek op een soort pannenkoekje. De serveerster kwam na ons toe en kregen een bord met 2 van die punten erop. Hier voor jullie om te proberen. Nou wat attent. De pizza bakker had natuurlijk gezien dat we het erover gehad hadden. En wij bedankten hem. Het was erg lekker, ik weet alleen niet meer hoe het heet. Ik had nog willen vragen het op te schrijven maar daar heb ik niet meer aan gedacht. Na het toetje zijn we teruggereden naar de b&b.
Jury ligt al bijn te slapen en ik ga nog even aan mijn verslag en dan ook zo slapen. We hebben een lange dag gehad, 220 km gereden en 13 km gelopen.
Zaterdag 16 september
Vandaag gaan we Chinque Terre. Dit zijn 5 idyllische berg dorpjes aan de bloemenrivera gebouwd tegen rotsen aan de zee. Je kan van dorpje naar dorpje hoppen, te voet, per trein of met de boot. Op aanraden van de eigenaar van de b&b hebben we de auto op een parkeerplaats gezet en zijn we per trein naar Cinque Terre gegaan. Omdat de voorspellingen wisselvallig zouden zijn hebben we ook maar niet voor de boot gekozen. We kochten na even in de rij gestaan te hebben een treinkaartje voor €16, p.p. vrij prijzig maar je kan dan de hele dag gebruik maken van de trein om dorp te hoppen. We raakte aan de praat met een Canadees die met zijn vrouw met een groepsreis door Italië trok. Na 2 haltes zijn we bij het tweede dorpje Manrola uitgestapt, het eerste dorpje hebben we overgeslagen omdat deze veel op de eerste lijkt. Eenmaal uit de trein was er weer een koekblik toeristen opengetrokken, jeetje wat is het weer druk. Dit hadden we eigenlijk al verwacht maar het was in het begin even een weg door de omhooggehouden vlaggetjes vinden en weg uit de drukte. Al snel liepen we een stukje omhoog en daar was het wat rustiger. Wow wat een uitzicht de diepte in vanaf de berg de zee in en wat een leuke gekleurde huisjes tegen de berg aan. De wolken verdwenen en de zon brak door, het was in één keer warm. Liepen we dan met een lange broek, trui en jas aan, omdat het vanmorgen 17 gr. was en de voorspelling dus niet zo te best was. Tja Piet zat er naast, hahaha. Al snel deden we onze jas en trui uit. Beter! We haalde een flesjes water want die hadden we wel nodig. Helaas konden we niet naar de volgende dorpjes lopen omdat het gisteren en donderdag behoorlijk geregend had. Het was 4 maanden droog geweest dus was het nu te gevaarlijk om te wandelen. Jammer maar dan pakken we de trein om bij de andere dorpjes te komen.
Zo gezegd zo gedaan, op naar de trein en het volgende dorpje. Het derde dorpje waar we uitstapten was Corniglia waar we eerst een lange weg volgende en daarna ik weet niet hoe een eind via een trap slingerend omhoog moesten. Pfff er kwam geen eind aan, de zon brandde het zweet liep over mijn rug, m'n tong hing op mijn knieën en mijn hart ging flink tekeer. Dit was leuk toch? Jury had er wat minder last van want hij is immers sportman ; -) Toen we boven waren zijn we even gaan zitten om op adem te komen en zijn na een paar minuten weer doorgelopen. We haalde weer een watertje en een banaan ivm onze net verbrandde calorieën. We liepen langs een klein barretje en hier hadden ze smootie's, lekker. Met onze smootie in de hand liepen we verder. Hier kon je via een klif naar beneden kijken, leuk maar het stelde in onze ogen niet zoveel voor, behalve de gezellige straatjes met kleine winkeltjes waar we doorheen liepen. Op naar dorpje 4, Vernazza. Via de steile smalle hoofdweg waaraan allemaal souvenirwinkels en restaurantjes zitten liepen we recht op een klein strandje af waar kleine bootjes aan boeien in de zee lagen en waaromheen restaurants zaten. Het zag er gezellig uit en moesten nog lunchen. We zagen een leuk restaurant en om daar te komen moesten we weer omhoog via een steile stenen trap. Eenmaal boven vroegen we of de lege tafels vrij waren maar alles bleek gereserveerd. Dat wordt niet boven met uitzicht lunchen. We liepen de trap weer af en beneden zagen we een ander restaurant die 2 lege tafels had. Ja hier konden we zitten. Een fles water, bruchettas en lasagne besteld. Hier keken we ook uit over een stukje zee, een mooie rots partij en het dorpje met een mooie kleine kerk. Na de lunch zijn we op de rotsen geklommen en hebben daar even mensen gekeken in de zon gezeten en wat selfy's gemaakt.
Het was even na drieën dus tijd om naar dorpje 5 tevens de laatste te gaan. Deze treinrit duurde wat langer dan de rest, ongeveer 10 minuten. Als we hadden gelopen dan hadden we deze sowieso per boot of trein gedaan omdat deze klim echt voor getrainde mensen is. We stapte uit bij Monterosso al Mare en dit is een dorpje wat een redelijk breed kiezelstrand heeft. We liepen hier over de boulevard en kwamen de Canadees weer tegen, voor de 3e keer vandaag. Weer even een gezellig praatje gemaakt voor we doorliepen om op een terras aan het strand wat te drinken. Na de wifi code gevraagd te hebben en ik bezig was mijn snaps te versturen las ik in mijn whats app een bericht van mijn nicht dat mijn tante plotseling overleden is. Ik kreeg er kippenvel van. Vrijdag is de begravenis dus we zorgen in ieder geval dat we donderdagavond thuis zijn.
Het werdt alweer wat frisser omdat het al einde van de middag was. Op weg naar de trein haalde we nog een lekker Italiaans schepijsje. De trein kwam er snel aan en stapte in. Ik vond dat er weinig toeristen in de trein stapte en vroeg aan een andere passagier of de trein naar La Spezia ging, en dat ging die. De trein ging met een beste vaart langs de volgende stop. We bleken in de rechtstreekse trein te zitten en maakte niet alle stops. Dat is mooi. Binnen 12 minuten waren we op het station waar we eruit moesten. Liepen naar de auto en reden naar de b&b om onze tas te droppen. We hadden een massage geboekt en daar gingen we heen. De eigenaresse deed massages bij haar thuis en dat was 5 minuten rijden. Ze stond buiten op ons te wachten, een spontane vrouw van onze leeftijd, die wel goed Engels spreekt. Ik zei tegen Jury dat hij eerst kon gaan zodat ik een uur de tijd had om mijn verslag te schrijven. Ze had een zoontje van een jaar of 6 en was aan het spelen. Na een uur was ik aan de beurt. Er stond een grote verwarmde massage tafel en ik vertelde haar dat ik behoorlijke last van mijn schouder had. Ze begon en algauw had ze me op de juiste plek te pakken. Auw. Ik heb veel massages gehad maar zij staat echt op nummer 1. Wat kon deze vrouw fantastisch masseren. Het was niet lekker omdat het niet ontspannend was maar daar ging het niet om. Deze vrouw had mijn pijn een stuk verlicht. Na een uur was ook ik klaar en we rekende €70, voor z'n tweetjes af. Geen geld. Ik zei tegen haar toen we weg gingen, volgende maand kom ik weer terug :-)
We reden door naar een pizzaria die erg goed bekend staat en we hadden mazzel er was nog een tafel voor twee. De zaak was afgeladen en voor de afhaal stond de rij buiten. Dat is meestal een goed teken. We bestelde allebei een pizza en een grote fles water om de afvalstoffen van dd massage af te drijven. We zaten overdekt buiten maar het was behoorlijk koud en zaten net als de meeste mensen die buiten zaten met onze jas aan. Na 40 minuten hadden we nog geen pizza en het was nog steeds druk. Ik ging met een uur maar eens vragen hoe het met de pizza's zat. Ik zag dat er binnen een tafel vrij was en vroeg of we daar konden zitten, dat was geen probleem. We waren allebei door en door koud. Als me dit in Nederland zou overkomen zouden we opgestapt zijn, maar het was 22.30 uur en waar moet je nog wat eten en we hadden echt trek. Niet raar ook om zo'n klok. Gelukkig kwamen de pizza's en konden we eindelijk eten. Ze waren lekker maar niet waard om ruim een uur o op te wachten. De rekening viel daarin tegen reuze mee en hoefde maar €13,50 af te rekenen. Alles klopte, dus betaalt en met gillende sirenes de tent uit. Het is over twaalven en we gaan lekker slapen morgen gaat de wekker weer vroeg.
Ciao
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
