Ceriale - Reisverslag uit Ceriale, Italië van Debbie en Jury - WaarBenJij.nu Ceriale - Reisverslag uit Ceriale, Italië van Debbie en Jury - WaarBenJij.nu

Ceriale

Blijf op de hoogte en volg Debbie en Jury

18 September 2017 | Italië, Ceriale

Zondag 17 september

Vanmorgen was ik al om 6.50 uur wakker, dat was een kort nachtje van 6.5 uur slaap. Ik ben maar wakker gebleven want een half uur later zou de wekker gaan. Om half 10 was de bagage weer ingeladen en rijden we naar Ciriale wat ook ligt aan de bloemenrivera. We rijden op een tolweg door de bergen met een prachtig uitzicht op kleine gekleurde huizen die nietig lijken door de omringde grote bergen. Ook hier rijden we de van de ene tunnel de andere in. Na 2 korte plas stops komen we na 2.5 uur aan bij Il Cappero de b&b die we hebben geboekt, wat rustig gelegen ligt aan een schuine omhoog lopende weg. Ik bel aan bij de poort en een oudere man van een jaar of 70 kwam met een grote glimlach gevolgt door zijn hond die veel te grote lange flap oren heeft richting de poort. Buon giorno (goede dag) de poort gaat open en de man wijst ons de plek waar we de auto kunnen parkeren. Wat een mooie tuin en de man laat me in een kleine vijver een kleine schildpad zien die op een steen in het zonnetje zit. Hij blijkt 30 jaar te zijn. We halen de spullen uit de auto en de man neemt ook een koffer, wat aardig. De man krijgt zowat spit van de veel te zware koffer. Al snel wordt zijn vrouw erbij geroepen, wat een leuk stel. Vol enthousiasme worden we onthaalt, en krijgen we een rondleiding. De b&b heeft 3 kamers op de eerste verdieping en zelf wonen ze beneden. We hebben een netjes, schoon oud ingerichte kamer met een moderne badkamer met regendouche en een balkon met uitzicht op een straatje die omhoog de bergen in loopt. Na ons omgekleed te hebben lopen we in 10 minuten naar het strand. Het was mooi en warm weer dus hier gaan nog even een middag van genieten. De voorspelling voor morgen is 19/20 gr. en bewolkt. 'S avonds zijn we naar het naast gelegen plaatsje Albenga gereden naar een restaurant die een goede beoordeling had op TripAdvisor. Om 21.15 uur liepen we het restaurant binnen en kregen een tafeltje toegewezen. Jury zag op de kaart dat ze mijn favo wijn hadden dus die bestelde we, hmm. Dit was de tweede keer in ruim 2 weken dat ze hem ergens hebben, en dat terwijl het een Italiaanse wijn is. Nu geniet ik er in ieder geval dubbel van. Jury heeft een voorgerecht besteld en ik alleen een hoofdgerecht. Ondertussen kregen we een hapje van het huis. Het was een soort cheescake. Jury houdt wel van cheescake maar ik niet zo. Ik zeg nog, ik eet het wel op er zit toch geen kaassmaak aan. Ik nam een hap en het was zo sterk van smaak bleh, bleek een gorgonzola kaas te zijn die erg sterk van smaak is. Jury vond hem wel lekker.
Later loop ik naar de toiletten en er staat een meisje voor me te wachten, ze keek me aan en liep weg. Ik vroeg haar of ze ook moet. Nee zegt ze. Ik open de deur en loop het toilet in, staat ik bij haar vriend in het toilet, OMG neeee sorry en loop snel naar buiten. Het meisje zag het gebeuren en begon te lachen, no problem, no problem. Heel vaag weer. Dat je niet gewoon ff de deur op slot doet ook. De jongen wist niet hoe snel hij langs me moet lopen. Daarna nog heerlijk gegeten en een klein rondje over het plein gelopen.


Maandag 18 september

Om 9.15 uur zaten we aan het ontbijt en door de heer des huizes wordt een lekkere cappuccino voor me neergezet, Jury kreeg een kopje thee. We eten een croissant en een yoghurtje. Ondertussen raken we ingesprek met de eigenaar en zijn vrouw over wat we willen gaan doen. Omdat communiceren bijna niet gaat in het engels gaat de laptop open en worden er vragen aan ons gesteld door middel van google translate. Geweldig, zo kan het ook. Deze lieve mensen doen zo hun best om het je zoveel mogelijk naar de zin te maken. Dan maakt het ook niet uit of je dezelfde taal spreekt of niet, je komt er toch wel uit. Al is het met handen en voeten. Ze hebben de b&b nu een jaar en gebruiken dit als pensioen. Het is hier zo vredig, mooi en super schoon. Fijn om hier even te zijn!
Ondertussen heeft de eigenaar een route uitgeprint die we kunnen rijden.
We pakken een klein stukje tolweg om een half uur korter onderwegte zijn. Italië heeft hele korte in en uitvoegstroken, wat het zeker voor vrachtwagens lastig maakt om in de voegen van soms stilstaand op een weg waar je 110/130 km mag. Heel vreemd maar daar is gewoon niet logisch overna gedacht. We komen via een gigantisch grote brug die over de stad San Remo uitkijkt binnengereden. Hier hebben we wat rondgelopen en zijn toen doorgereden naar Bussana Vecchia. Dit is een dorp die in de negende eeuw tegen een heuveltop gebouwd is om de inwoners te beschermen voor aanvallen vanuit zee. In 1887 verwoestte een aardbeving in 20 seconden het hele dorp en verloren ongeveer 2 duizenden inwoners hun leven. Nu is het een ruïne wat weer opgebouwd is als dorp en wonen er ook mensen. Bijzonder om hier rond te lopen en een voorstellig te maken hoe men hier vroeger woonde. Ook interessant is hoe men vroeger huizen bouwde.
Via een mooie kustweg door leuke plaatsjes gerijden en via eens Slingerende weg de bergen in. Het hoogste punt voor ons is 1.1 km. Onze oren knakken, wat een hoogte en wat een inmense bergen. Met her en der een huisje. Natuurlijk moeten we even gestoppen om foto's en snaps te maken. Het is dood stil. Af en toe een auto die je tegenkomt maar verder niet. We rijden op een vrij smalle weg en zien twee keer dat de weg is afgezet omdat er stukken wegdek weggezakt zijn. Eng idee omdat het zo hoog is. Ook hebben we geen bereik met onze telefoon, hopen dat we geen pech krijgen. Jury rijdt en ik hem mijn seabands weer om tegen wagenziekte. Het helpt zeker al voel ik me wel wat weeïg. Onderweg nog wat dorpjes bekeken en gefotografeerd en na een uur was ik dat geslinger echt zat. We stelde de stomstom weer in naar Cerviale. Ik had ook geen zin om straks in het pikke donker al slingerend door de bergen te rijden. We zijn naar Alassio doorgereden om daar wat te eten. We hebben gekozen voor een steakhouse. Even lekker een stukje vlees. We hadden vanmiddag al geluncht met pasta en pizza. Om 21.30 uur zijn we weer terug bij de b&b. Het was een lange dag, maar één met mooie indrukken.
Morgen laten we het mooie Italië achter ons en rijden we langzaam via zuid Frankrijk richting huis.

Arrivedecri

  • 19 September 2017 - 16:12

    Renate:

    Genoten van je Italiaanse verhalen Deb! Voelt als thuis komen. Ondertussen zijn door Frankrijk op weg naar huis...of al bijna thuis?

    Hopelijk kijken jullie allebei terug op een mooi Italiaans avontuur, ik ben benieuwd naar je verhalen en foto's!!
    xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Debbie en Jury

Actief sinds 10 Okt. 2009
Verslag gelezen: 315
Totaal aantal bezoekers 50114

Voorgaande reizen:

20 Februari 2020 - 15 Maart 2020

Vietnam

07 Februari 2019 - 03 Maart 2019

De Filipijnen

06 Februari 2018 - 23 Februari 2018

Myanmar

02 September 2017 - 21 September 2017

Roadtrip Italië

29 Mei 2014 - 20 Juni 2014

Indonesië

21 Januari 2012 - 11 Februari 2012

Cambodja & Thailand

15 Januari 2011 - 05 Februari 2011

Ons Thailand avontuur

Landen bezocht: