Monaco en de terugreis

Dinsdag 19 september

Vanmorgen werden we uitgezwaaid door de lieve eigenaren van de b&b, wat hebben we een heerlijk verblijf gehad hier. Onze eerste stop was Menton een leuk plaatsje aan de Cote d' Azur wat aan de grens van Italië ligt op een uur rijden van Ceriale en hebben hier wat rondgelopen door de kleine smalle stijle straatjes. Later zijn we met de auto langs de kustlijn gereden en hadden we een mooi uitzicht op haven met dure boten en de heuvel met daartegen aangebouwde huizen. Via een weg boven langs zagen we Monaco al liggen. Hier had ik een andere voorstelling van, ik had zoiets als Menton verwacht maar zag hoge flats en moderne en oude gebouwen door elkaar heen. Gek idee ook dat de formule 1 hier gewoon tussendoor sjeest. We hadden de stomstom ingesteld voor naar een beachclub. We hadden namelijk een lunch tip van een kennis gekregen voor als we naar Monaco zouden gaan. Om 2 uur reden we door de slagboom van Monte Carlo Beachclub en liepen richting het restaurant wat aan het strand ligt. Er werd gekeken of er een tafeltje vrij was en we konden plaatsnemen op het terras wat zich boven de zee bevindt. We hadden mooi weer en zaten lekker in net zonnetje. Mijn stoel werd aangeschoven en onze drankjes werden opgenomen. Algauw werd er een extra kussen achter mijn rug geplaatst zodat ik extra steun had, merci hihi. We kregen de lunchkaart en er werd verteld dat het restaurant 1 Michelin ster heeft. We kozen onze gerechten, Jury voor een menu ik van de kaart. De kelner kwam langs met diverse soorten broodjes en we konden kiezen wat voor een broodje we wilde. Ook kwam hjj langs met 4 verschillende soorten olijfolie en we konden aangeven welke we wilde. We kregen een aperitiefje van de chef, een stukje pasta met daarin gepureerde broccoli. Hmmm heerlijk. Ons voorgerecht werd geserveerd en ik kreeg een bord met daarop bevroren mozzarella en de serveerster schonk daaromheen de tomatensoep. Jury had iets van pasta wat erg goed van smaak was. Vlak daarna werd ons hoofdgerecht geserveerd, voor Jury kip met groente en wat aardappeltjes en voor mij tortelini gevuld met cougette met een bloemensausje. Apart maar zó lekker. Ik nam kleine hapjes want het bord was vele maten groter als als wat erop lag. Jury kreeg nog een toetje gemaakt van warm fruit met vanille ijs en een paar druppels 25 jaar oude balsamico. Ook dit was super lekker. Veel te decadent allemaal maar zeker leuk om eens meegemaakt te hebben. Na de lunch zijn we om half 4 door Monaco heengereden en heeft een heel wegennet ondergronds. Wat een drukte en dan de mooie dure auto's die voorbij komen, Ferrari, Bentley, Rolls Royce, Masserati, Porche, Mercedes en Bmw alsof het niks is. En dan mog niet eens gesproken over de luxe boten die miljoenen kosten in de haven. Aan het eind van de middag rijden we richting Cagnes Sur Mer waar we vanavond slapen. We reden binnendoor om nog wat van de kust te zien maar stonden toen we Nice naderde vast in de spits. We moeten 35 km rijden en hebben hier ruim 2 uur over gedaan want het stond muurvast. We moesten tussen 18/19 uur inchecken maar ik had al gebeld dat we dat niet gingen redden. Om 19.30 uur kwamen we aan en ik had via een sms de code van het hek gekregen zodat we het terrein op konden. De eigenaar moest weg en was er niet. De kamer was open en daar lagen de sleutels. We waren best moe van de hele dag en ons budget voor vandaag was op dus besloten we makkelijk te doen en naar de Mac te rijden ;-) Het is al erg laat dus tijd om te gaan slapen. Dat wordt een kort nachtje want morgen staan we vroeg op want het wordt een lange dag.

Au revoir


Woensdag 19 september

We schrokken vanmorgen vroeg wakker van een kei harde klap, we keken elkaar aan WTF was dat. Ik moest toch naar de wc en keek uit het raam. Het bleek één van de luiken te zijn die door de harde wind buiten tegen het kozijn sloeg. Het was over zevenen en de wekker zou zo gaan, nog heel even liggen in dit heerlijke bed. Voor het eerst zijn we allebei zonder rug pijn wakker geworden. Na gedouched te hebben gingen we kjjken waar het ontbijt geserveerd werd. We liepen naar buiten en om de hoek zagen we een hele grote tuin met een zwembad en een grote lange gedekte tafel met allemaal lekkere dingen. De eigenaar Antoline kwam ons vrolijk tegemoet en we stelde ons aan elkaar voor, gisteravond hebben we hem niet meer gezien. Hij zei dat we de eerste waren, dat is ook voor het eerst hahaha. Hij vroeg of we goed geslapen hadden en vroeg of we binnen of buiten wilde eten. Het zonnetje scheen maar het waaide erg hard dus zijn binnen gaan zitten aan ook zo'n lange tafel. Wat een huis en wat een mooi uitzicht over de tuin, de bergen en de zee. We hadden vers stokbrood, croissants, koffiebroodjes, chocoladebroodjes en hij had ook verse jus geperst. Heerlijk allemaal hij had goed zijn best gedaan. Iets later kwam ook een stel Italianen aan tafel zitten, er was nog een Duits stel maar die hebben wij niet gezien en een ander Italiaans stel die waren al vertrokken. De eigenaar was een vrolijkert en was druk aan het vertellen. Om half 10 waren we ingepakt en reden we het terrein af. We zouden in eerste instantie via Route Napoleon richting huis rijden, dit is een slingerweg door de bergen en loopt van Grasse tot Grenoble. Je vindt hier nog de authentieke dorpjes gebouwd tegen de bergen langs een rivier. Op deze route kun je niet harder dan 40 km per uur, is 324 km lang en duurt ongeveer 6 uur. Dan te bedenken dat Napoleon dit in 1814 in 6 dagen heeft afgelegd. We hebben nog even getwijfeld om de helft van de route te doen maar hebben dit toch niet gedaan. We hadden we geen zin om weer een hele dag slingerend en half weeïg in de auto te zitten. Dit doen we wel als we een keer naar Frankrijk op vakantie gaan.
We moeten 1400 km rijden om thuis te komen. We zien wel hoe ver we komen en anders slapen we ergens onderweg. We besloten om het gaotische Parijs te vermijden en over Luxemburg te rijden. Het is goed weer en het is niet druk op de weg. De cruise control staat op standje relaxt 130 km. Wat wel opvalt is dat de wegen in Frankrijk stukken beter zijn dan in Italië. Voor we de route de Soleill oprijden genieten we van het mooie uitzicht. We stoppen onderweg om te tanken en nemen een bakkie koffie mee voor onderweg. Rond twee uur stoppen we weer en halen we een broodje ook deze nemen we mee voor onderweg. Meteen daarna besluiten we in één keer door te rijden. Nu willen we naar huis ook, terug naar onze poezekindjes en lekker in ons eigen bed slapen vannacht. Bij Lion hadden we een klein beetje oponthoud maar dit was snel werd opgelost. We verwachten rond zessen bij Metz te zijn en hopen erop geen file te krijgen.
We hadden mazzel en hebben file gehad. Om 18.30 uur reden we de grens van Luxemburg over en besloten meteen nog even een plaspauze in te lassen, dat hadden we nog niet zoveel gedaan gelukkig ;-) ook meteen even tanken. Hier betaal je voor een liter diesel €1, en dat scheelt een hoop met Frankrijk en Italië. Een uur later maken we een korte stop en eten we wat bij een AC restaurant in België. Nu was het Jury zijn beurt om te rijden. Ik was het zat aangezien ik al vanaf dat we vertrokken achter het stuur zat en we inmiddels ruim 1000 km verder zijn. Heerlijk om zo'n stuk te rijden maar nu geef ik het stuur over en kan ik ondertussen mijn laatste verslag tikken :-)
Het is inmiddels 21.30 uur en rijden bij Maastricht de grens over, yeah Nederland, fijn om weer op eigen bodem te rijden. Het is nog steeds rustig op de weg de cruise control is uitgezet en het gaspedaal wordt ingetrapt,
nog 207 km dan zijn we thuis.
23.20 uur rijden we de straat in, Home sweet Home. De katten zijn helemaal hieper de piep, eindelijk daar zijn ze weer.

We hebben een lange reisdag achter de rug, en hebben de afgelopen 3 weken 4472 km afgelegd en zitten nu lekker op onze eigen bank met een bakkie koffie en een kop thee. Wat hebben we genoten van al het moois dat Italië te bieden heeft met als hoogtepunt Verona, Venetië, Siena en San Gimignano. Nu nog 4 dagen om te acclimatiseren en dan begint het gewone leven weer, maar wel met mooie herinneringen aan onze roadtrip door Italië!