Ho Chi Minh (Saigon)

Vrijdag 6 maart

Na het ontbijt werden we naar het vliegveld van Danang gebracht wat 40 minuten rijden was. Het inchecken ging vlot en we zitten bij de nooduitgang, tenminste dat dachten we. Toen we het vliegtuig inliepen zagen we dat we een rij voor de nooduitgang zaten en zat Jury krap en behoorlijk opgevouwen. Ik zat nog net goed met mijn benen. Er bleef 1 stoel leeg achter ons en ik vroeg de stuwardess van Vietjet of Jury daar niet mocht zitten, dit was geen enkel probleem. Na een uurtje vliegen landden we op de luchthaven van HCM, het voormalige Saigon wat in het zuiden van het land ligt.

Na we onze bagage hadden liepen naar buiten zo tegen een muur aan, poeh wat een warmte. Het is 34 gr. en drukkend warm. We lopen naar de bus terminal kopen een kaartje en 40 minuten later stapten we uit. We zetten onze backpacks op straat en Jury zegt ineens nee mijn tasje. Gelukkig stond de deur van de bus nog open en kon ik het tasje pakken waar de portemonnee en de paspoorten inzitten. Pfff dat is gelukkig goed afgelopen. We hijsen onze backpacks op en lopen de hoek om en zijn bij het Papaya Saigon City hotel. We krijgen een kamer op de 3e verdieping.  

Wat is het hier druk, een hoop getoeter en het ziet zwart van de scooters. We lopen door een overdekte markt en bestellen springrolls en 2 smoothie's want we hebben best trek. Terug op de kamer krijg ik een email dat onze vlucht voor zondagavond naar Bangkok geannuleerd is zonder enige info verder, dat schiet op. Ik heb Carola mijn vriendin gebeld en die is voor ons gaan bellen met ds organisatie waar ik mijn ticket geboekt had. Even later belde ze terug dat de vlucht omgeboekt kan naar een ochtendvlucht. Dit hebben we maar gedaan en meteen het taxibedrijf gemaild dat we een vlucht wijziging hebben en eerder aankomen dan gepland. Nu maar kijken hoe we het gaan doen want we wilde morgen naar de Mekong Delta en zondag naar de Cu Chi tunnels. We hebben nu tekort tijd om beide te bezoeken en moeten een keuze gaan maken. We lopen een bookings kantoor binnen en blijkt dat je beide trips op één dag kunt doen, wel vroeg weg en laat terug. Prima dan kunnen we het toch allebei zien. We lopen terug naar het hotel om de creditcard op te halen en de receptioniste vraagt of het gelukt is en we vertellen haar het verhaal. Blijkt het hotel de tour ook aan te bieden maar €30, goedkoper. We vragen nog het e.e.a. en besluiten het te boeken, alleen kon het niet met de creditcard betaald worden maar cash. Dus naar de bank om te pinnen, maar de receptioniste zei ik ga wel met je mee. Ik bij haar achterop de scooter door het drukke verkeer, super vriendelijk van haar en ik vond het wel humor omdat de pinautomaat schuin aan de overkant van het hotel was. Had het makkelijk kunnen lopen. Daarna wat gaan eten bij een tentje op straat waar we op 2 piep kleine plastic stoeltjes zaten. Ze hadden er 2 op elkaar gestapeld zodat we iets hoger zaten, hilarisch weer echt. Nog even bij de Starbucks naar binnen gegaan voor een koffie en toen terug naar het hotel gelopen. Ik ben het zat ook, ik voel me niet helemaal lekker omdat ik verkouden ben en mijn rechter oor dicht zit door het vliegen. Hopenlijk voel ik me morgen weer wat beter.

Zaterdag 7 maart

Vanmorgen net voor de wekker ging om 6.10 uur was ik wakker en yes mijn oor is weer open, fijn. We melden ons voor het ontbijt en krijgen een menukaart waar we een keuze uit kunnen maken. We kijken elkaar aan want er staan alleen maar rjjst en noodel gerechten op, daar hebben we nou net even geen trek in. Jury vraagt de serveerster of ze ook iets van brood hebben, uh no sorry. We staan op en lopen naar de supermarkt die om de hoek zit en kopen 2 croissants en 2 plakken bananenbrood. Het is zowaar nog rustig in de straten, bijna geen verkeer. We lopen weer terug en nemen de lift omhoog naar de kamer. Jury heeft nog steeds last van zijn buik dus 's morgens zeker geen noodels. We eten het croissantje op maar het smaakt niet zo omdat er ei in zit, niet goed gekeken dus. Om 7.45 uur worden we opgehaald door een mini bus want we gaan de Cû Chi tunnels bezoeken vanochtend. Na nog 6 mensen opgehaald te hebben bij hun hotel rijden we door het gaotisch drukke verkeer van de stad. Ik denk dat er wel duizenden scooters al toeterend kris kras overal doorheen rijden en ze lijken overal vandaan te komen. Zoveel scooters als hier rijden hebben wij nog nooit gezien, echt niet normaal. De tunnels liggen op 40 km van de stad maar om dat het zo druk met verkeer is doen we er 1.5 uur over, bizar echt.

Onze tour guide verteld ons wat over de Vietnam oorlog en we lopen naar de eerste ondergrondse tunnel. Er hebben tijdens de oorlog 16.000 mensen 27 jaar in de ondergrondse gangenstelsel ondergedoken geleefd. Het gangenstelsel is 250 km lang, 60 cm breed en 80 cm hoog en bestond uit 3 lagen waarvan de diepste op 10 mtr ligt. Er was geen elektrische tijd er was alleen licht via een hoofdlamp. Na 21 jaar waren van de 16.000 er nog maar 4.000 mensen overgebleven. Heel bizar als je er overna denkt. De meeste tunnels zijn tijdens bombardementen ingestort en eigenlijk is er één van de eerste laag gedeeltelijk in takt gebleven en bezoekers kunnen ervaren hoe het in het gangenstelsel is door er door heen te kruipen. Niemand van onze groep had de behoefte om dit te ervaren maar Jury wel en verdween met zijn telefoon als zaklamp de tunnel in. Ik heb wel gekeken maar zelf vond ik het echt te krap en donker. Na 60 mtr kwam Jury weer onder het stof boven en vond het tijgeren door de tunnel een geweldige ervaring. De tour guide zei, echt respect dat jij dit met jouw lengte gedaan hebt aangezien het zo krap is. Leuk verhaal voor thuis, kan hij in ieder geval vertellen dat hij door de gangenstelsel van Vietnam getijgerd heeft. Er mocht ook nog geschoten worden met een geweer naar keuze voor wie daar interesse in had maar dan moest je wel voor €21, 10 kogels kopen. Jury wilde wel een keer met een Amerikaanse M16 schieten. Gelukkig hadden we oorkleppen op, wat een gigantisch lawaai. Maar wel weer een ervaring rijker.

Na de lunch zijn we in 2 uur tijd naar het plaatsje Ben Tré gereden waar we een tochtje over de smalle wateren van de Mekong Delta gevaren hebben. We zaten met z'n vieren in de roeiboot en voor en achterop waren twee Vietnamese vrouwen aan het peddelen. Wat is het hier rustig en vreselijk mooi. We varen tussen de palmbladeren door en zo nu en dan passeert er een ander bootje.

We stappen de bus weer in en rijden terug naar HCM waar we om 18.15 uur weer bij het hotel afgezet worden. We frissen ons even snel op en besluiten een pizza te gaan eten bij 4P waar we in Hanoi ook gegeten hebben. We hebben vanmiddag al Vietnamees gegeten dus nu even lekker een pizza. We moesten 45 minuten wachten op een tafel dus eerst nog wat rondgelopen. Nu weer terug op de kamer, even lekker gedoucht en zo onze backpacks weer klaar maken voor morgen want onze reis door het mooie Vietnam zit er bijna op. Wat hebben we genoten van onze reis door dit prachtige land met zijn mooie natuur, de vriendelijke mensen en het lekkere eten. En wat hebben we weer een hoop moois gezien en beleeft.

Om 11.30 uur vliegen we terug naar Thailand om daar nog even lekker te relaxen. Daar in het volgende verslag meer over, doeg.