Je moet er wat voor over hebben

7 februari

Eindelijk is het zo ver we gaan weer samen op avontuur en dit keer naar de Filipijnen. Een land wat al lang boven aan mijn bucketlist staat. De Filipijnen bestaat uit ruim 7100 eilanden waarvan 1000 bewoond en de meeste inwoners zijn katholiek.

Om half 11 waren we op Schiphol en waren zo in gecheckt omdat onze zitplaatsen al besproken waren. Eerst nog even een croissantje met een yoghurt gegeten om vervolgens om 12 uur richting de gate te lopen. We vlogen met een nieuw toestel van Cathay Pacific maar al snel bleek Jury zijn stoelleuning lam te zijn. Er kwam 10 minuten voor vertrek nog een mannetje van de technische dienst kijken maar na wat gerommeld en gesleuteld te hebben zei hij ik kan het nu niet oplossen. Vervelend voor de dame die achter Jury zit maar beter voor hem dat de leuning in ieder geval naar achteren kon. Om even voor enen gingen we de lucht in en al gauw kwam de manager langs dat ze het erg vervelend vond allemaal en bood ons een glas champagne aan. Ik zei haar dat het vooral naar was voor de mensen achter ons en ik zorgde ervoor dat die mensen achter ons ook een glas champagne kregen. Regelmatig kwam ze ons wat brengen en vroeg of alles nog naar wens was. Na een film gekeken te hebben wat overigens alleen maar oude film waren, namen we een slaappil om in ieder geval niet de hele reis bewust mee te maken. Helaas waren de mensen achter ons niet vies van een drankje dus die waren aardig luidruchtig. Van slapen is dus helaas niet veel gekomen. Een uur eerder dan verwacht landde we om 6 uur vanmorgen op de luchthaven van Hong Kong. Wat een inmens vliegveld, het heeft ruim 550 gates en we moesten met een trein naar de gate voor onze aansluiting naar Manila. We hoefde al met al maar een uurtje te wachten en toen vertrokken we voor een vlucht van 1.5 uur naar Manila, de hoofdstad van de Filipijnen. Toen we op Manila geland waren wat overigens een klein oud vliegveld is, liepen we na de immigratiedienst door naar de koffer band voor onze backpacks. Dit duurde erg lang en toch ben je dan weer blij als hij toch op de band ligt. Het zal je maar gebeuren dat hij in een ander land is. Buiten meteen een taxi gepakt om van terminal 3 naar terminal 4 te gaan omdat daar om 12.45 uur onze vlucht van AirAsia vertrekt naar Cebu. Wat een gaotisch gebeuren alles kriskras door elkaar, medewerkers lopen weg van hun desk en daar sta je dan..... Uiteindelijk zijn we in gecheckt en hebben we een donut gehaald en hebben we allebei een sim kaart gekocht zodat we in ieder geval internet hebben. Dat vinden we toch wel handig. We raakten met een Nederlands stel aan de praat die ook bij ons op de vlucht vanaf Amsterdam zaten. Die gingen ook backpacken maar precies de route die wij gaan doen omgekeerd. We hadden iets vertraging dus we zaten lekker te kletsen. Ineens werd er opgeroepen dat we konden boarden en moesten lopend naar het vliegtuig toe, nog nooit meegemaakt. Maar ach in Asië kan je alles verwachten. Na een korte vlucht van een uur landde we op Cebu, wat ook een internationale luchthaven is maar veel groter en mooier dan op Manila. Ook hier stapten we in een taxi want dit keer moeten we naar de haven. We moeten met de ferry naar Bohol onze eind bestemming voor vandaag. We moesten nog een kaartje kopen dus hopen dat de boot niet vol zit. We rijden met de taxi door het drukke verkeer op Cebu. Getoetter, en alles rijdt door elkaar heen. Net Bangkok. Kleine kraampjes langs de weg en elektriciteitskabels los aan elkaar geknoopt boven de stoep. Hier kan dat allemaal. Om even voor vieren kwamen we bij de haven aan we liepen snel naar het loket en konden nog 2 kaartjes voor de ferry van 16.20 uur krijgen. Alleen de economie class zat vol dus het werd business, en dat voor €17, waar hebben we het over. We kochten aan de overkant nog 3 flesjes water en een cola voor nog geen 85 php (1,45). Iets later dan gepland vaarden we richting Bohol waar we na 1,5 uur zouden aanmeren.
We waren gesloopt echt, zo af en toe deden we een hazenslaapje maar dat zet geen zoden aan de dijk. We waren blij dat we van de ferry afstapte de airco stond namelijk op standje diepvries, nu voelde we de warme Filipijnse wind. Yes we waren er. We hielden we een tuktuk aan en hebben we eerst voor dinsdag kaartjes voor de ferry gekocht voor het volgende eiland. Je kan het maar vast gehad hebben, dan weten we zeker dat we dinsdag in ieder geval de boot hebben aangezien deze maar 1 keer per dag naar Siquijor gaat. Na een half uur in de tuktuk gezeten te hebben kwamen we eindelijk na 27 uur onderweg te zijn geweest bij ons geboekte questhouse aan. We hebben een leuke houte bungalow met uitzicht op het zwembad. Morgen zullen we dit beter kunnen zien aangezien het al donker is. We bestellen wat te eten, gaan zo lekker douchen en dan lekker slapen. Het is echt mooi geweest voor vandaag, truste.